Okumayabilirsiniz tabii...
Kaç sigara daha gerek senin gözlerini anlatan bir şiir yazabilmek için? Peki ya kaç bira daha gerek yine şiir yazabilmek için? Yıldızların bile gücü yetmezken geceyi aydınlatmaya neden yaşıyoruz ki? Yıldızlar neden var? Güneş doğacaksa ay neden parlıyor?
Peki ya yaşamak aslında hergün ölüme meydan okumak değil de ne? Bundan fazlası hayat. Bunlardan, hepsinden daha fazla. "SEN GÜLDÜN YA GÜLLER AÇTI GÖNLÜMDE VE SENİ YAZDI CEMAL SÜREYA" Ne alıp veremediğiniz var yahu rahmetliyle? Neyse ki Cemal Süreya asla beni yazmadı. Neyse ki karanlık bir bahçedeki hiçbir çiçek aya bakamaz. Aşk mahzeninde kalınan birkaç yılın ardından gelen tatlı bir sarhoşluk var bu gece üstümde. Ölmemi bekleme! Puştun tekinin söndüremediği bir umut ışığı var gözlerimde. Yaşamamı bekleme!
İlkbahar bitti bak! Önümüz sonbahar! Önümüz yağmur, önümüz hüzün! Arkamız ihanet! Yaklaşma, ölü evinde cinayet var! Şeytanın gözyaşları var sağında ; bir meleğin umutsuzluğu, hemen solunda! Kaldır başını, gözyaşı yağıyor yalnızlığımıza! Önüne bak, Zeus'un hüznü var kaldırımlarda! Ve Cemal abinin dediği gibi kan var, bütün kelimelerin altında!
Aşk, dostluğa ihanettir!
