HANGİ PUŞT BİZİ ÜZEN?
Uğruna şiirler yazılmış bir insanı bırakmak bu kadar kolay olmamalı. Geçmiş denilen illet bu kadar kolay unutulmamalı vs vs. Hayat bu kadar kısa olmamalı mesela. Yanlışım varsa düzeltin, bir insanı sevmek zor bir mesele. Güven, saygı, sevgi falan. Bilirsiniz işte her ilişkide olması gereken fasa fisolar.
Zamanında bırakıp gittiğin İstanbul çok değişti sensizken. Ve tabii İstanbul'da kalanlar da. Mesela ben, ben bir bulvarda sevmiyorum artık yağmuru. Derin ve serin olmasına da gerek yok. Artık dünyanın en güzel gözleri benimkiler değil. Gülüşüm anlamsız. Kalbim kırık. Annenin adından yansıyan bir adım yok. Her ayın yağmurlu günleri sokaklara düşmene de gerek yok. Karanlık bahçelerindeki çiçek çoktan soldu. Çoktan kurudu kaldı cebimdeki mısralar. Çoktan öldü AZİZ! Sen asla nehirleri yataklarından ayırıp da örtemedin üstüme. Yazık asla yağmurlu bir havada ölemeyeceksin. Çünkü sen ağustos piçisin!
Söyleyin güneşe ay çoktan geceyi terk etti. Yıldızların pili bitmiş. Kuşlar uçmayacak artık Ayben'e selam olsun! Bir insanı içinizden uğramışken aklınızdan uğurlayamamak ne kadar acı. Duygularla beraber anılar da sıfırlanamaz mıydı? Ne olurdu kuşlar kısa hayat uçuyor olsaydı? O kadar meşhur olur muydu Cemal Süreya?
Karanlık olmadan gece olsaydı "gece" ismi bu kadar çekici gelir miydi kulağa? Güneşsiz bir gündüz çok mu ürkütücü olurdu mesela? Dört harfe kaç anlam yükleyebilir insan? Dört harf deyince ne geldi aklınıza? Hadi çekinmeyin söyleyin ne geldi aklınıza? Benim kelimem "puşt" sizinkini bilemem.
"Nehrim ol gel ak yine!" hatırlanmaz elbet, Azra Akın unutulmaz ama. Yağmurlu günlerde şimşeklerin çığlıklarına eşlik edebilir misiniz? Yoksa sadece korkar mısınız?
Sevgili cesaretsiz puşt! Nice mayıslar geldi geçti, ama bir daha temmuz uğrar mı buralara bilmiyorum. Bence sen de artık uğrama buralara! "Görmesin bizi, görmesin mümkünse hiç kimse cebimizde taşlarla!"
Karın ağrın da ortaya çıktığına göre ölebilirsin!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder