İdolüm ; küçük İskender

En büyük hayalim onunla tanışmaktı. Ona "Merhaba!" diyebilmek, kitaplarımı imzalatmak, sesini duymaktı. Gerçekleşti. Kasım ayıydı sanırım. Ve en azından bu çok sevdiğim şiiri de blog'umda yer alsın istedim. 

kesik bir el taşıyor avcunda kanımı

cam konçerto; tutku müsveddesi bir

aşkta duyulanİ kıskıvrak ağularla

hendeğinde gecenin tehlikesi büyük, 

taviz; pratisyen ruhta karma, ölüm ve

hayal; sereserpe yokolunan susuş;

kirli kadınsı, metropol alışkanlıkları..

kesik bir el taşıyor avcunda kanımı

sapıtmış gecelerde yanlış ihanetlerin

nergislediği aydan şimdi suya düşem 

gölgesi ve şuurunu yitirmiş sarı ölü

bahçelerinden ta en uzaklara sıçranan

yokluğunda kaybolan bir insanın yüzü

ulu çocukların haşır neşir gülüşmelerinde, 

hevesli, 

ne yazık, unutuldu ilk yağmur ve ıslak  

saçlarınızda çok önceden bıraktığınız 

gül şimdi 

mütemadiyen arzu kokuyor menfi

yokluğunda kaybolunan bir adanın yüzü 

ulu çocukların yakapaça sevişmelerinde, 

triplerde gizli,

şad'oldu erguvan takvimi, mağma geldi

oluk oluk ağzından burnundan gülün..

ham intihardan daha korkuncu yoktur,

kesik bir el taşırken avcunda buzlanmış kanımı..