3 Şubat 2013 Pazar

Kumpanyadaki Gizli Çığlığın Sahibi

   Beni anladığını iddia edenlerdensin değil mi ? Ha ha ! Al bu gülüşümü kalbine sapla.Ben gözyaşlarımı hissedemezken insanlar nasıl bu kadar çabuk ağlayabiliyor ? -Bunu söyleyen her gece ağlıyor.- Kafam bulanık.Olmayacak gibi hiçbir şey.Zor geliyor artık her şey.Zor geldiği yetmiyor gibi her şey zoruma gidiyor.Gülümsemekten sıkıldım ve en kötüsü güçlü kalmaya çalışmaktan yoruldum.Olmayacak şeyler için fazla üzülüyorum.İyi değil ki bu.Bugün karşına geçsem ve sana desem ki "Neden yaşıyorsun lan sen?" sonra cebimden bir silah çıkarıp kendimi vursam ne olurdu halimiz ? Olay şu bak ne güzel özetlemiş Derman abi : Ben bir silahım ! Ama hiçbir silah yaralamaz bir insanı.Başka bir insan olmadan.Korkma silahım yok.Korkma olsa onu cebimde değil kalbimde taşırım.Amma velakin iki dudağımın arasından çıkan kurşunlardan koru kendini canın acır.Bilirsin mazoşistlik güzel şeydir.Kendine zarar verme sanatı.Fakat sana karşı olursa garezim ben değil sen sürükleniyorsun bu sanatım içine.Unutma benim canımı çok yakmışlığın var.Ama ben senin karşında hiç ağlamadım.Sendin benim karşımda diz çöküp ağlayan.Haydi kalk ayağa.Karşıma dikil ve bana beni sevmediğini söyle.Gözyaşlarım buharlaşmazsa adiyim.
   Ve ardından kumpanyada öyle bir çığlık atılır ki sessizlik,sessizliğinden utanır.Ve ardından öyle bir sessizlik gelir ki bütün dünya çıkardığı sesten utandı.Uykunun kumpanyada konakladığı nerede görülmüş ? Bu yüzden uzatan geceler acıtır kumpanyadaki mahkumların.Uzun sürmez gidişler.Gidenin ardından edilen şükredilişler.Fakat uzun sürer küfredişler,acı çekişler,iç çekişler.Kumpanyadaki gizli çığlın sahibi her gece ağlıyor.İsmi lazım değil falanca kişi -ne malum senin olmadığın- şimdilerde kaybettiklerini özlüyor.Ş,mdilerde lanetler okuyor geçmişine.Şimdilerde nedenini düşünüyor her şeyin.Bir çekip gidiş daha : Tekerrür defterine yaz bunu tarih.Haydi gel karşıma dikil sev beni.Dur dur dur kimsin ki sen ? Seni tanıma şerefsizliğini tadamadım henüz üzgünüm.Çıkma karşıma,yolumun üstünden bile geçme.Kumpanyama sakın uğrama.Yazdıklarımı okursan beni anlarsın,anlarsan seversin,seversen ölürsün.Ölme ! Çünkü ben düşünce hapsinde geçiremem hayatımı.Sen de çıkar mısın düşüncelerimden.
   TERK ET SALONU ! Filmin sonunda yayınlanacak fragmanım.Hadi terk etsene kalbimi ne bekliyorsun.Anladım seni sevmememin verdiği hırçınlığımın geçmesini bekliyorsun,bekleme.Git hadi saat geç oldu.Yorulmuşsundur beni sevmekten.Bakma maskemin altına sen de görememiştin gerçek beni.Hani beni en çok seve kişi.Ha ha ! Al bu gülüşümü götüne sapla.Son kez söylüyorum : Git.
  -Gitme sana mecburum ben sensiz olmuyor.Seni seviyorum.Hem de çok delicisiye seviyorum seni ilk günkü gibi.Ama ne fayda işte sen beni özlersin ben seni.Sen cesaretlisindir,ben korkağın teki.- Hala burada mısın ?! Neden gitmiyorsun.Sevmiyorum seni anla lütfen git.Söylemeyeceğim duymak istediklerini.Bu sefer olmaz.Bu sefer itiraf edemem düşüncelerimi.İhanet edemem saygı duyduğumuz geçmişimize.Üzülmeyi bırak.Erkekler ağlamaz lafını hiç duymamış gibi sen hep benim yanımda karı gibi ağladın.Bunu ben demedim sen dedin.Hala gitmiyorsun.
 -Çünkü ben kopamıyorum gözlerinden,teninden,kokundan,gözlerinden.Çünkü ben hala seviyorum seni...-Kopamıyorsun çünkü benden.Bensiz nefes almaya üşenir oluyorsun.Çünkü benim ölü toprağa can veren tenim seni uyandırırdı sabahları.Fakat bunu da ben söylemedim sen söyledin.Geçenlerde kumpanyama uğramışsın.S.........t anlamışsındır umarım.
 Sessizliği bozan cesur ve gizli çığlığın sahibesini açıklıyorum : ........ .....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder